LODY
Lody – zamrożony deser, który uzyskuje się poprzez zamrażanie masy uzyskanej z produktów mlecznych (lody mleczne) bądź wody (lody wodne) z dodatkami smakowymi (dodatki tradycyjne – owoce czy czekolada lub nietradycyjne – warzywne czy nawet mięsne), lub zamrażanie masy złożonej z owoców, cukru i wody (sorbet). Alternatywną opcją dla lodów mlecznych są lody wykonywane na bazie napojów: sojowego, ryżowego, owsianego itp. Lody podawane są w różnej postaci, najczęściej w rożku lub kubku waflowym w postaci gałek lub w postaci zakręconego stożka (lody włoskie i amerykańskie), czy na patyku (zamrożona masa lodowa utrzymuje się na patyku wbitym w jej środek, np. lody „Bambino”). Występują w ogromnej liczbie odmian i z wieloma dodatkami, z których najpopularniejszymi są: bita śmietana, rurki waflowe, rodzynki, kruszone orzechy i kruszona czekolada.
Mrożone desery są znane Chińczykom od 3 tysięcy lat, a do Europy trafiły one za sprawą Arabów, którzy w X wieku przekazali receptury sorbetów Sycylijczykom. Współczesne lody stworzył renesansowy architekt i kucharz Bernardo Buontalenti[w innych językach], mrożąc kogel-mogel z mlekiem. Najstarsza wzmianka o sorbetach w języku polskim pochodzi z XVII w., od dyplomatów podróżujących do Turcji. W polskiej książce kucharskiej pierwszy umieścił je w 1783 roku Wojciech Wielądko, początkowo obecne były na dworze królewskim, dopiero potem trafiły do kuchni szlacheckiej. Jedną z pierwszych polskich receptur na lody zapisała w 1880 roku Florentyna Niewiarowska w książce Doświadczone sekreta smażenia konfitur i soków oraz robienia konserw, galaret, marmolad, lodów, wódek, likierów, nalewek, ratafij najrozmaitszych konserw owocowych w spirytusie i occie, owoców suszonych w cukrze i t.p[1], jednak były wtedy podawane tylko w najbardziej ekskluzywnych lokalach.
Ciepłe lody – w gastronomii polskiej rodzaj wysokokalorycznego i taniego deseru w postaci słodkiej pianki z zaparzonej syropem piany z białek, podawanej w waflowym kubku, przypominający z wyglądu lody włoskie, od czego pochodzi jego nazwa. Znane też pod nazwami murzynki, całuski.
Lodziarnia – miejsce, w którym sprzedaje się różnego rodzaju lody (zwykłe, sorbetowe, włoskie), mrożone jogurty oraz desery lodowe, czasem również desery zawierające w składzie lody – takie jak naleśniki czy gofry.
Lody serwowane są zazwyczaj na dwa sposoby: w wafelkach lub w pucharkach.
Niektóre lokale podają też lody z potrawami „na ciepło”. Często można tam też zamówić i wypić kawę na miejscu, czy zamówić ciasto lub inny deser.
Lodziarnie otwarte przez cały rok występują głównie w miejscowościach turystycznych o cieplejszym klimacie. Lodziarnie w mniej uczęszczanych miejscach są zazwyczaj otwarte od marca do listopada, a w okresie zimniejszym „przestawiają się” na sprzedaż cieplejszych dań takich, jak np. gofry.
Gdy temperatura za oknem jest coraz wyższa i świeci słońce wiele osób decyduje się na spędzanie wolnego czasu poza domem. Wybieramy się wtedy na długie spacery lub decydujemy się odwiedzić ciekawe miejsca gdzieś niedaleko. Bardzo często, aby umilić sobie ten czas decydujemy się na lody. Starsi wybiorą tradycyjne lody czekoladowe lub śmietankowe, natomiast młodsi skuszą się na lody o smaku gumy balonowej.
Lody to jak wspomniano najpopularniejszy deser na świecie, który uzyskuje się poprzez zamrażanie masy uzyskanej z produktów mlecznych takich jak mleko spożywcze pasteryzowane, mleko w proszku, śmietanka, bądź wody z dodatkami smakowymi (dodatki tradycyjne - owoce, czekolada, bakalie, orzechy lub nietradycyjne - mięsne czy warzywne) lub zamrażanie masy złożonej z owoców, cukru i wody (w przypadku sorbetów). Powszechnymi dodatkami w produkcji lodów są także: jaja, bita śmietana, przyprawy smakowo-zapachowe, emulgatory, stabilizatory, barwniki, zagęstniki.